તારા સહવાસમાં – પ્રેમ એટલે વર્તમાનની કળા
કેટલાં ક્વાર્તસમે થાય છે કે આપણે કોઈની સાથે હોવા છતાં તેમને સંપૂર્ણ રીતે “મહેસૂસ” નથી કરતા. પણ જ્યારે કોઈના સહવાસમાં સમય વીતે છે ત્યારે એક નાનકડી ક્ષણ પણ સદી જેવી લાગે છે – અને એ ક્ષણો જીવનની સૌથી જીવંત યાદ બની જાય છે.
“તારા સહવાસમાં” એ માત્ર પ્રેમની કવિતા નથી, એ તો એક જીવનશૈલી છે – જ્યાં પ્રત્યેક સ્પર્શ, નજર, શ્વાસ અને નજાકતના પળમાં પ્રેમ ધબકે છે. આ પંક્તિઓ એ ભાવ છે જે આપણું મન જીવનસાથીના સ્થિત વિશ્વમાં લઈ જાય છે.
શબ્દોમાં બંધાયેલું સ્પર્શનો અનુભવ, આંખોથી ઉભરાતી લાગણીઓ અને નિર્મળ શાંતિનું આલિંગન – બધું અહીં એકસાથે વહે છે. આ કાવ્ય એ સંવેદનાનું તળિયું છે, જ્યાં પ્રેમ માત્ર લાગણી નહિ – જીવનનો શ્વાસ બને છે.
પ્રેમનો સાચો સ્વરૂપ એ છે કે આપણે સ્વર્ગથી પણ વધુ મૂલ્યવાન “સહવાસ” પસંદ કરીએ.
તારા સહવાસમાં
હોઉં હું તારી બાજુમાં,
નજર હોય આકાશમાં.
ફુલ-શૈયા લાગે શૂળ સમી રહું તારા બાહુપાશમાં.
પગ મળે પગથી,
નજર મળે નજરથી.
હાથ મારો જાય,
સરકીને તારા હાથમાં.
મનની વાત જાણી લઉં,
હાથ દબાવી હાથમાં.
હૈયું પણ દોડી જાય,
તારા હૈયાના શ્વાસમાં.
પામી લઉં સંપૂર્ણ તુજને,
આલિંગનના સાથમાં.
વીતાવું ક્ષણે ક્ષણ મારી,
તારા દિન ને રાતમાં.
એક હાથમાં સુખ તારું,
સ્વર્ગ બીજા હાથમાં.
સ્વર્ગને પણ છોડી દઉં,
રહેવાને તારા સહવાસમાં
