જીવન અમૃતમય કરી દે

ઘાયલ પ્રેમ ની શાયરીથી સંવેદનાઓનો સાગર – જ્યારે અમૃત ઘાયલ મુક્તક હૃદયમાં ઊતરી જાય

પ્રેમ એ માત્ર લાગણી નથી, એ આત્માની ઉચ્ચતા છે. જયારે શબ્દો ભાવનાથી ભીંજાય છે, ત્યારે કાવ્યના બધી જ માં જીવન ધબકતું જોવા મળે છે. કેટલીક શાયરી એવી હોય છે કે જે દિલને છુઈ જાય, જીવને શાંતિ આપે. અને આવું જ કાવ્ય હોય ત્યારે એ માત્ર શાયરી નહીં રહે, એ બને છે ઘાયલ પ્રેમ ની શાયરી, જે હૃદયમાંથી સીધી આત્મામાં ઉતરે છે.

આજનું કાવ્ય એ એક ઊંડા પ્રેમની અભિવ્યક્તિ છે – જ્યાં પ્રેમિકા પોતાના પ્રેમી પાસે આવકાર માગે છે, માત્ર સ્નેહ નહીં પણ એક આધ્યાત્મિક મુક્તિ. એ કહે છે કે “જીવન અમૃતમય કરી દે,” અને અહીંથી શરૂ થાય છે એક શૂન્યથી ભરેલી આત્માની યાત્રા.

આ પંક્તિઓમાં અમૃત ઘાયલ મુક્તક અને અમૃત ઘાયલ શાયરી જેવી રચનાની ભીનાશ અનુભવાઈ શકે છે. જેમાં “જન્મો જનમના બંધનો કાપીને” પ્રેમ પામવાની ભાવના, ઘાયલ શાયરી સ્ટેટસ જેવી ઊંડાણ ધરાવે છે. પ્રેમ એક શક્તિ છે, જે ભવસાગર પાર કરાવે છે – એવા વિચાર સાથે આખું કાવ્ય જીવનને ગીત બનાવી દે છે.

કાવ્યનો ભાવ તેટલો જ ગૂઢ છે જેટલો શૂન્ય પાલનપુરી શેર અથવા મહાન શાયરો ના શેર હોય. જેમ જિવન બન્યું છે ઉદાસ સ્પર્શ કરે છે, એમ જ અહીં આલિંગન, સ્વીકાર અને મુક્તિ – ત્રણેય સત્ય પ્રેમની અનુભૂતિમાં લય બની જાય છે.

અંતે, ખલીલ ધનતેજવી શેર શાયરી જેવી સાફ ને સાદી શબ્દરચના અહીં પણ જીવનના દુઃખને પ્રેમના અમૃતથી ધોઈ નાખે છે.

જીવન અમૃતમય કરી દે

આવી હું તારા ખોળે, 

સ્વીકાર કરી લે.

મળીને મારા ગાલ પર, 

વ્હાલ કરી લે.

એક નજરની ધાર, 

પૂરતી છે.

પ્રેમની લહેરોમાં મારો, 

ભવ પાર કરી લે.

જન્મો જનમનાં બંધનો કાપીને, 

આવી છું હું ઈશ્વરને થાપ આપીને.

આલિંગન એક આપીને, 

આદર કરી લે.

જીવનના બંધનમાંથી, 

મુક્ત કરી લે.

પ્રેમનું અમૃત ધરીને, 

જીવન અમૃતમય કરી લે !